kolega — m odm. jak ż III, CMs. kolegaedze; lm M. kolegaedzy, DB. kolegagów «towarzysz pracy, nauki, zabawy» Kolega biurowy, szkolny, uniwersytecki. Kolega ze szkolnej ławy. ∆ Kolega po fachu, po piórze «ktoś pracujący w tym samym zawodzie; towarzysz w… … Słownik języka polskiego
szanowny — szanownyni, szanownyniejszy «wzbudzający szacunek, godny szacunku, poważania, czci; dostojny, czcigodny» Szanowny jubilat. ∆ Szanowny pan, szanowny panie, kolego, szanowna pani, szanowni państwo itp. «zwroty grzecznościowe» … Słownik języka polskiego
kolega — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIb, CMc. kolegaedze; lm M. kolegaedzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś, kto wspólnie z kimś pracuje, uczy się, razem spędza czas; znajomy z pracy, szkoły itp., towarzysz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolega z pracy, z biura, z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pić [wypić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}bruderszaft {{/stl 13}}{{stl 7}} dopełnić ceremoniału bruderszaftu i zacząć się zwracać po imieniu do kogoś, do kogo dotychczas mówiło się, używając formuł oficjalnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Panie Kolego,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drogi — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, drodzy, droższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, za który trzeba zapłacić dużo pieniędzy (w porównaniu z innymi podobnymi towarami, możliwościami kupującego); wymagający… … Langenscheidt Polski wyjaśnień